Rumah Saya

Memories
Rumah lame saya..yang sekarang nie hanya tinggal tiang2 batu yang penuh dengan semak samun..
Nie la rumah saya asal saya..sekarang nie pejam celik pejam dah 4 tahun saya n family pindah ke rumah baru kat Taman Desa Paya Mengkuang nie..semenjak tahun 2004..tu pun sebab kerajaan dah ambik tanah arwah atuk untuk projek pembinaan Pelabuhan Tanjung Pelepas..kalau x jangan harap la kitorang nak pindah randah.. duduk kat tanah sendiri n kat kampung lagi best dari duduk kawasan perumahan rasenye..actually rumah saya sekarang nie pun bukan la kat tengah2 bandar pun..masih dlm kawasan kampung lagi..cume faham2 je la hidup berjiran kat kawasan perumahan berbeza ngan kawasan kampung.. kat kampung rasenye lebih bebas.. ape je kite nak wat kat halaman rumah kite xde sape peduli.. halaman rumah pun luas..kalau nak wat kenduri kendara tentu x jadi masalah..

Walaupun rumah saya tu x la seindah bungalow mewah atau villa2 yang datuk2 n datin2 tinggal tapi kitorang tetap bersyukur.. sekurang2nye ade gak tempat berteduh dari ujan dan panas.. kat sini saya membesar.. kalau nak diikutkan rumah nie baru je lebih kurang 10 tahun siap..b4 this rumah kitorang cam rumah lame2.. rumah atas ade tiang.. yang saya ingat Tok Mok saya panggil “rumah panggung” oleh kerana rumah tu dah terlalu uzur maka nya ayah saya pun wat la rumah baru untuk kitorang sekeluarga.. mase tu saya baru je Form 1..n kitorang start tinggal kat rumah baru mase saya Form 2.. banyak kenangan manis n pahit kat rumah lame tu.. almaklum la.. saya lahir kat rumah lame tu.. sungguh byk cerite suke duka dari kecik sampai la umur saya 14 tahun.. huhuhu~ rase sedih plak bile teringat kisah2 lame.. saat2 saya n adik2 membesar.. mcm2 ragam n kerenah terpaksa mak n ayah layan.. ape nak wat tu je zuriat yang ade..walaupun hanya 3 org tapi dah macam 10 orang..hehehe~

Seingat saya mase sekolah rendah..time cuti sekolah saya akan tolong mak saya menorah getah.. ayah saya mase tu cume bekeje sendiri.. kadang2 ke laut tangkap ikan.. pernah saya n mak kena salak ngan anjing kat dlm pokok getah.. ngeri gak rasenye.. saya terfikir macamane la keadaan mak saya kalau hari2 biase die sorang2 menoreh getah.. mesti lagi mengerikan.. kadang2 kitorang gi menoreh bawak berbekalkan lempeng jek.. mak saya suke wat lempeng pas tu dilipat dua n tengah2nya diletak gule merah.. tu mmg favourite lempeng saya.. dah lame rasenye x makan lempeng gula merah.. hehehe~

Pengalaman cam nie x mungkin saya lupekan.. saya akan ceritakan pada generasi saya yang akan datang.. biar dorang tahu yang kehidupan sekarang x same mcm dulu2.. walaupun saya x pernah hidup dlm zaman Jepun yang lebih sengsara tu tapi pengalaman yang ade nie kadang2 wat saya sedar betapa bersyukurnye saya yang masih diberi kenikmatan hidup hingga sekarang.. mungkin dulu hidup saya sekeluarga ibarat kais pagi makan pagi, kais petang makan petang.. tapi sekarang Alhamdulillah sumber rezeki yang Allah bagi still boleh tampung keperluan hidup.. walaupun harta x menggunung tinggi tapi cukup la ape yang ade.. mungkin sederhana tu lebih baik.. suami saya selalu ingatkan saya.. ade hikmahnye Allah x bagi kite kekayaan dunia.. maybe kalau kite kaya kite jadi lupe daratan.. x pun jadi gile.. maklum la dah terlebih kaya..hehehe~ dia pesan lagi kekayaan dunia n kecantikan semua tu x kekal lame.. sekadar pinjaman..sampai mase Allah tarik balik nikmat tu semua.. saya fikir.. memang betul pun.. ape kate anda??

Peace!

ps: niat sebenar nak cite ringkas je pasal rumah lame..tapi terlajak plak.. hehehe~ x pe la..selagi mampu saya akan share kisah hidup saya pada kwn2.. x rugi pun..hehehe~

Related Posts

One thought on “Rumah Saya

  1. huu xpat nak merase rambutan free agik da kan? kalo x, puas ak manjat smpi tsangkut2 baju kat dhn pokok

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Content is protected !!